Εμβαθύνοντας λοιπόν στα αριθμοσύμβολα θα προσπαθήσουμε να αγγίξουμε αυτή την κατάσταση.
Ξεκινώντας θα περιγράψουμε την άποψη της σύνχρονης επιστήμης περί των μαθηματικών. Μαθηματικά είναι η ανεξάρτητη επιστήμη της γνώσης λειτουργίας του φυσικού μας κόσμου τα οποία όμως δεν είναι ανεξάρτητα από τη λειτουργία των υπολοίπων παρατηρήσεων ή αλλιώς επιστημών, είναι η καταγραφή των μονάδων και ποσοτήτων της ύλης και το πώς αυτή συνδέεται μεταξύ της. Χαρακτηριστικό τους είναι ο ιδιαίτερος τρόπος παρουσίασης μέσω αριθμοσυμβόλων των προβλημάτων τους. Ακόμα είναι κοινά σε όλες τις Επιστήμες που σημαίνει ότι Επιστήμονες διαφορετικών χώρων όπως Χημείας, φυσικής, Ιατρικής, Βιολογίας, Γεωγραφίας ή και ακόμα της Ιστορίας μπορούν και συνδέουν της επιμέρους Επιστήμες, μελέτες ή και τις συνθέτουν μεταξύ τους κάτω από ένα κοινό κώδικα, τον κώδικα των αριθμών.
Έτσι θα πούμε αυτό που έλεγαν στην Αρχαιότητα, ότι η επιστήμη των αριθμών είναι παιδί της φιλοσοφίας και άρχεται όλων των υπολοίπων.
Βέβαια σήμερα ακόμα και τα μαθηματικά με την έννοια των αριθμών, γιατί μαθηματικά είναι τα πάντα αυτά που αναλύονται (μαθηματικά εκ του μανθάνω, μαθήματα, μάθηση, μαθητής), είναι κατακερματισμένα σε επιμέρους κλάδους και για αυτό κατασκευάζονται μεγαλύτερη κλάδοι με σκοπό την ένωση, αλλιώς ούτε οι μαθηματικοί θα μπορούν στο μέλλον να συνεννοηθούν ( ενώσουν τις έννοιες).
Από την αυγή του κόσμου μας η Άλγεβρα και η Γεωμετρία, ένας άλλος κλάδος με άμεση σχέση υπέρ των αριθμών (κάτι που θα μας απασχολήσει σε άλλη ενότητα), δημιουργήθηκαν, προήλθαν από την καθημερινή παρατήρηση και εμπειρία της ίδιας της ζωής και πως αυτή εκδηλώνεται στο φυσικό μας κόσμο.
Αριθμοί και γεωμετρικά (μετρώ την γη και τις εκδηλώσεις της ύλης) σχήματα είναι άμεσα συνδεδεμένα σε ρητούς και άρρητους δεσμούς μεταξύ τους.
Η προσπάθεια μας θα είναι να εξετάσουμε την εννοιολογική πλευρά των αριθμών ή αλλιώς αριθμολογία (ο λόγος των αριθμών, έκφραση των ιδεών των αριθμών),
Στην κυριολεξία οι Αριθμολογία ασχολείται με
- με την εξέταση των σχέσεων των αριθμών μεταξύ τους.
- την κυρίως αριθμολογία, που ερευνά τη σχέση των αριθμών με τα φυσικά φαινόμενα.
- Την αριθμομαντεία που εφαρμόζει αυτές τις σχέσεις.
- Την Αριθμοσοφία που εξετάζει την βαθιά έννοια όλων των αριθμητικών σχέσεων του Σύμπαντος.
Τι σημαίνει όμως αριθμός, αριθμοί; Το σύνολο ομοίων μονάδων, μετρούμενο ποσό, πλήθος, μορφή κλιτού μέρους του λόγου, αυτές είναι μερικές από τις ερμηνείες που θα συναντήσετε σε διάφορα λεξικά στην κυριολεξία αριθμώ σημαίνει μετρώ απαριθμίζω ή ρυθμίζω τις διάφορες μονάδες.
Τα σχηματοσύμβολα που χρησιμοποιούνται σήμερα 1,2,3.. κλπ προέρχονται από τους αρχαίους βαβυλώνιους και η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων, βέβαια άλλοι λαοί όπως οι φοίνικες, οι ρωμαίοι και οι έλληνες χρησιμοποιούσαν άλλο σύστημα αρίθμησης όπως Ι,ΙΙ,ΙΙΙ.. κλπ, και α,β,γ, όπου είναι και το Ελληνικό σύστημα μέτρησης. Όπως βλέπουμε οι Αρχαίοι έλληνες συνέδεαν άμμεσα τα ιδεοσύμβολα με τα σχηματοσύμβολά, χρησιμοποιούσαν δηλαδή τα γράμματα τις γλώσσας μας για αριθμούς και όπως έχουμε ήδη αναφέρει η Αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι μαθηματική, για αυτό και τείνει στις ίδιες έννοιες με τους αριθμούς.
Οι αριθμοί λοιπόν κρύβουν έννοιες φυσικών νόμων και τη λειτουργία του οικοσυστήματος μας που ονομάζουμε Σύμπαν. Έτσι χρησιμοποιούμενοι μόνοι τους οι σε συνδυασμούς μεταξύ τους παράγουν τον κόσμο των μορφών, από εδώ πηγάζει και η έννοια Αριθμητική που σημαίνει η ασχολούμενη με τη μελέτη των ιδιοτήτων και δυνάμεων των αριθμών.
Κληθείσα περί τα 530 π.χ. από τον Πυθαγόρα, που αποκαλεί τους αριθμούς αρχές των πραγμάτων, ο οποίος τους κληρονομεί με τη σειρά του από τους αρχαίους Αιγυπτίους και ανατολίτες όπου ανέκαθεν επικρατούσε ο αριθμητικός συμβολισμός.
Όπως αναφέρει ο Ιάμβλιχος στο ( Πυθαγόρου Βίος 28), ο ίδιος ο Πυθαγόρας παραδέχεται ότι την θεωρία των αριθμών την κληρονόμησε από τον Ορφέα, ο οποίος δίδασκε ότι οι Αριθμοί είναι η αρχή πάντων των εν ουρανό, τη γη και τον μεταξύ τους διαστημάτων και η ρίζα της αιωνιότητας του Θείου ας μην ξεχνούμε ακόμα την περίφημη τετρακτύ του Πυθαγόρα όπου συνοψίζεται η αποκάλυψη της δημιουργίας ολόκληρης .
Ακόμα ο Πλάτωνας του οποίου το πραγματικό του όνομα ήταν και Πλάτων του δίνεται ο τίτλος επειδή είχε πλατύ μέτωπο και γενικά ευρύ σώμα, καλλιεργεί τη θεωρία των συμβόλων των αριθμών και αποκαλεί ευτυχή εκείνον που κατανοεί τους πνευματικούς αριθμούς και αντιλαμβάνεται τις πανίσχυρες επιδράσεις τους, για τον Πλάτωνα οι αριθμοί είναι το αίτιο της παγκοσμίου αρμονίας και της παραγωγής των πάντων.
Οι Βαβυλώνιοι παραδέχονται ως ιερούς τους αριθμούς. Τους χρησιμοποιούν από το 1-60, ο 60 σημαίνει τον Άνου τον πατέρα των θεών, ο 50 σημαίνει τον Μπέλ, ο 40 τον Εά, ο 15 την Ιστάρ.
Τα Εβραϊκά φύλα θεωρούν και αυτά με τη σειρά τους ως ιερούς τους αριθμούς και τις έννοιες που κρύβουν, ως δυνάμεις του κόσμου ή του θεού π.χ. το σύμβολο του 3 είναι το σύμβολο της ιερότητας, παραδείγματος χάρη, τα άγια των αγίων καταλαμβάνουν το ένα τρίτο του ναού, οι τάπητες στους ναού τους είχαν και έχουν μήκος 3Χ3, ο πολυέλαιος τους είχε και έχει επτά θήκες για κεριά ( επτάφωτος λυχνία), ο Αριθμός 7 εκφράζει την περιοδικότητα εναλλαγής της δημιουργίας της ύλης.
Στην Αλεξανδρινή εποχή ο Φίλων (20π.χ.-54 περίπου μ.χ ) λέει ότι το 1 είναι ο δημιουργός, το 2 το δημιούργημα, το 3 η θεία ουσία, το 4 η τελειότητα ή η σταθερότητα, το 5 η ύψιστη σοφία κλπ.
Ακόμα και οι πολιτισμοί της αρχαίας Ηπείρου της Αμερικής όπως οι Μάγιας και οι Ολμέκοι χρησιμοποιούν μετρικό σύστημα και αυτό αποδεικνύει την ανεπτυγμένη αστρονομία τους π.χ. το 1 αναπαριστάται με το σύμβολο του Ηλίου, το 2 με τη σελήνη, το σύστημα τους βέβαια είναι πολύ πιο περίπλοκο για να μπορέσουμε να το εξηγήσουμε σε μια απλή ενότητα.
Και στους Αβοριγίνους (Αυστραλοί ιθαγενείς και το αρχαιότερο είδος των ανθρώπων που ζει ακόμα) υπάρχουν οι σχέσεις των μαθηματικών και του αριθμητικού συστήματος, χρησιμοποιώντας βέβαια ως σχηματοσύμβολα διάφορα ζώα.
Στους πρώτους χριστιανικούς τάφους βλέπουμε τον αριθμό 5, με τη χροιά του σταυρού και ίσως την έννοια της τελειοποιήσεως, ενωμένο με το ρόδι, που ίσως σημαίνει γενικά την τελειοποίηση του χριστιανού μέσω της ζωή που συμβολίζει το ρόδι, ακόμα ο τάφος είναι το σύμβολο του 4 ή αλλιώς κύβος 4Χ4.
Οι αριθμοί κατά την αριθμολογία ή φιλοσοφία των μαθηματικών εκφράζουν έννοιες και καταστάσεις του κόσμου, έτσι για παράδειγμα έχουμε 1 (εν, αμέριστο) είναι ο δημιουργός, ο οποίος αντιλαμβανόμενος τον εαυτό του γίνεται 2 (δύο, δυϊσμός, εαυτός) και έτσι έχουμε 2+1=3 που σημαίνει ο δημιουργός αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και δημιουργείται ο κόσμος ο οποίος συγκρατείτε με τη σειρά του με την επέμβαση του δημιουργού δηλαδή 3+1=4 και ο κόσμος φτάνει στην ολοκλήρωση με την επέμβαση του δημιουργού πάλι που σημαίνει 4+1=5 ο αριθμός της τελειότητας που είπαμε πιο πάνω, αυτή η σχέση συνεχίζεται ως το άπειρο (μη πεπερασμένο, ή αυτό που δεν έχει πείρα) χρησιμοποιώντας τα σχηματοσύμβολα και τις έννοιες που κρύβουν. Στην αριθμολογία ή Αριθμοσοφία, το 0 έχει την έννοια του κύκλου ή του απολύτου όπου τίποτα δεν ξεφεύγει και τίποτα δεν παράγεται πριν παραχθεί. Το 1 είναι ο αριθμός που εμπεριέχεται σε όλους και μειώνοντας η αυξάνοντας τον μειώνεται και αυξάνεται και ο ίδιος ο αριθμός.
Έχουμε ακόμα τις τέσσερις πράξεις ή λειτουργίες των φυσικών νόμων και εννοιών, που είναι πολλαπλασιασμός, διαίρεση, πρόσθεση, αφαίρεση. Ένα ρητό περικλείει αυτές τις έννοιες ως εξής ότι αφαιρείται από τη διαίρεση και προστίθεται στο νέο σύνολο πολλαπλασιάζει αυτόματα τα αποθέματα του, (θα μπορούσε να μιλά για την αγάπη), μιλά όμως και για το 1 και τον τρόπο που αλληλεπιδρά στον τρόπο δημιουργίας του Σύμπαντος. Επίσης όλοι οι αριθμοί ή φυσικοί νόμοι ή ένοιες φυσικών νόμων στην προέκταση τους κρύβουν, εμπεριέχουν τους προηγούμενους, όπως και όλοι οι άνθρωποι εμπεριέχουν αυτούς γνώρισαν έως τώρα π.χ. 1=1, 2=1+1, 3=1+1+1 ή 2+1, 4=1+1+1+1 ή 3+1 ή 2+1+1 ή 2+2, 5=1+1+1+1+1 ή 3+2 ή 2+2+1 ή 3+1+1 ή 4+1 και όλο αυτό τείνει στο + άπειρο ή στο – άπειρο εκ του μηδενός (όπου είναι το ανέκφραστο = αυτό που δεν εκφράστηκε ακόμα), όπως γνωρίζουμε από τα μαθηματικά.