(TheTheosophist, Ιούνιος 1945 – «Ιστορίες Ηρώων στην Ευρώπη»)
Στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας ας Θ.Ε. στο Λονδίνο, κατέφθασε επίσημη επιστολή του κ. Ιωάννη Ν. Χαρίτου, πραγματικού ιδρυτή του Ελληνικού Τμήματος της Θ.Ε. Είναι ο άνθρωπος που μέσα σε λίγους μήνες από την εισδοχή του στο θεοσοφικό κίνημα, εξελέγη Γραμματέας της Ένωσης Θεοσοφικών Στοών της Ελλάδας από το 1924 έως το 1928. Μαζί με τον κ. Βασίλειο Κρίμπα ίδρυσαν (1928) και οργάνωσαν το Ελληνικό Τμήμα, εκτελώντας από κοινού καθήκοντα Προέδρου επί ένα χρόνο. Το 1929 η έδρα πέρασε στον κ. Σίμωνα Πρινάρη. Η επιστολή του μας φέρνει τα πρώτα νέα από τους Έλληνες αδελφούς για τους οποίους δεν γνωρίζαμε τίποτε αφότου άρχισε ο Πόλεμος στην Ευρώπη. Ο κ. Ι.Ν.Χαρίτος (ένας τραπεζίτης) ήταν η κινητήριος διάνοια στην ίδρυση της Θ.Ε. εν Ελλάδι το 1926. Έχει μεταφράσει αρκετά θεοσοφικά έργα στην ελληνική γλώσσα, τα οποία εκδόθηκαν πριν την κήρυξη του Πολέμου (Αρχαία Σοφία, Μελέτη επί της Συνείδησης, Οι Διδάσκαλοι και η Ατραπός, Η Απόκρυφος Εξέλιξη της Ανθρωπότητας), καθώς και τον πρώτο τόμο της «Μυστικής Δοξασίας», που δεν είχε ακόμη εκδοθεί όταν ξέσπασε ο Πόλεμος.
Το 1936, επιστρέφοντας ο Δρ. Arundale στην Ινδία από το Συνέδριο της Θ.Ε. που έγινε στο Ζάγκρεμπ, έμεινε για λίγες ημέρες στην Αθήνα. Ήταν ο πρώτος Παγκόσμιος Πρόεδρος που την επισκέφθηκε. Συνάντησε τους αδελφούς του Ελληνικού Τμήματος στα γραφεία της Θ.Ε. εν Ελλάδι, «ένα ευχάριστο, καλοδιατηρημένο διαμέρισμα», όπως είπε. «Παρότι μικρό ακόμη», παρατήρησε, «το Ελληνικό Τμήμα είναι ισχυρό και ανάμεσα στα μέλη του υπάρχουν πολύ ικανά άτομα, μεταξύ των οποίων ο Γ. Γραμματέας (κ. Πρινάρης) που είναι δικαστής.» Τον Παγκόσμιο Πρόεδρο και την κ. Rukmini Devi φιλοξένησε η κ. Διομήδη στην όμορφη βίλα της στην Κηφισιά, προάστιο των Αθηνών. Σύντομα «γνώρισαν το κάλλος που ονομάζεται Ελλάδα» με την επίσκεψή τους στην Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. «Η θέα αυτών των υπέροχων μνημείων τους γέμισε θαυμασμό και ένιωσαν να τους διαπερνά η δύναμη και η ομορφιά τους.»
Στην επιστολή του ο κ. Χαρίτος μας πληροφορεί ότι «προσπαθούν τώρα να αναδιοργανώσουν το Εθνικό Τμήμα της Ελλάδος, αλλά με τρομερές δυσκολίες.» Η κ. Γκάρντνερ απάντησε αποστέλλοντας πληθώρα πληροφοριών και όλα τα σχετικά έντυπα που ζήτησε ο κ. Χαρίτος.
(TheTheosophist, Αύγουστος 1945 – «Ελλάς. Κατεστραμμένη αλλά Δοξασμένη»)
Η πρώτη απευθείας επικοινωνία μας με την απελευθερωμένη Ελλάδα έγινε μέσω της επιστολής του κ. Ι.Ν.Χαρίτου, με ημερομηνία: 25 Μαρτίου, ημέρα της Εθνικής Εορτής της Ανεξαρτησίας της χώρας. Στην επιστολή του, την οποία μνημονεύσαμε στο τεύχος μας Ιουνίου, ο πρώην Πρόεδρος της Θ.Ε. εν
Ελλάδι αναγράφει τα εξής:
Αθήνα, 25 Μαρτίου 1945
Ύστερα από τέσσερα χρόνια κατοχής και καταπίεσης, σήμερα, ημέρα ατη εθνικής επετείου της ανεξαρτησίας των Ελλήνων, έχω την ευκαιρία να επικοινωνήσω μαζί σας μετά από τόσα χρόνια αναγκαστικής σιωπής. Στις 25 Μαρτίου 1821, την ίδια ημέρα όπως η σημερινή, οι πρόγονοί μας σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και άρχισαν να πολεμούν για να ελευθερώσουν την πατρίδα μας ή να πεθάνουν. Με το ίδιο πνεύμα που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, οι σημερινοί Έλληνες αντισταθήκαμε στις 28 Οκτωβρίου 1940 πολεμώντας κατά της Ιταλικής αυτοκρατορίας, της οποίας τα στρατεύματα εισέβαλαν στη χώρα μας μέσω των Αλβανικών συνόρων. Πολεμήσαμε όχι μόνο για τη δική μας ελευθερία αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι, η Ελλάδα, επιλέγοντας το μονοπάτι που χάραξε γι’ αυτήν η ένδοξη παράδοσή της, το δύσκολο και ανηφορικό μονοπάτι, πολέμησε στο πλευρό του Ηνωμένου Βασίλειου – του μόνου κράτους που ακόμη συνέχιζε να μάχεται για την παγκόσμια ελευθερία –, κατά των δυνάμεων του σκότους και της καταπίεσης. Αλλά αποδείχθηκε πως οι λαμπρές νίκες των λίγων, σε αριθμό, Ελλήνων στρατιωτών που μάχονταν με ανεπαρκή πολεμοφόδια εναντίον του γεμάτου έπαρση και κομπασμό ιταλικού στρατού, δεν ήταν αρκετές ώστε να αποτρέψουν την άγρια και βίαιη κατάκτηση της χώρας μας.
Τον Απρίλιο του 1941, με τη βοήθεια των Βούλγαρων, ο γερμανικός δεσποτισμός ήρθε αρωγός της κατατροπωμένης, από τους Έλληνες, ιταλικής στρατιάς. Οι γιοι των Ελλήνων και των Βρετανών πολέμησαν δίπλα-δίπλα! Η ιστορική μάχη των Θερμοπυλών με όλες τις αντιξοότητές της, επαναλήφθηκε για άλλη μια φορά. Η Ελλάδα υπέκυψε, και η γερμανική σημαία με τη σβάστικα που ο χιτλερισμός υιοθέτησε δίχως σεβασμό σαν σύμβολό του, βεβήλωνε την Ακρόπολη για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Όλο αυτόν τον καιρό, ο πεινασμένος λαός της Ελλάδος ουδέποτε σταμάτησε να αντιστέκεται στους κατακτητές, να πιστεύει ότι σύντομα θα τελείωνε η καρμική του δοκιμασία και ότι η Νίκη θα στεφάνωνε τους Συμμάχους, δίπλα στους οποίους οι Έλληνες συνέχιζαν να πολεμούν για την απελευθέρωση του κόσμου από τις στρατιές του Κακού!
Ο υπογράφων, ως αξιωματικός Τροφοδοσίας Στρατού, έλαβα μέρος στον πόλεμο αφότου ξεκίνησε εναντίον των Ιταλών, ενώ κατά τη γερμανική κατοχή υπηρέτησα με το βαθμό του Λοχαγού στο Γραφείο Πολέμου. Αργότερα, μετά την κατοχή, υπηρέτησα στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας. Ο καθηγητής Κρίμπας, πρώην Γ. Γραμματέας της Θ.Ε. εν Ελλάδι, υπηρέτησε στη Διοίκηση Αεροπορίας με το βαθμό του Λοχαγού, επίσης, και κατόπιν πρόσφερε βοήθεια στις μυστικές υπηρεσίες. Οι προσπάθειές μας, οι προσπάθειες ενός ολόκληρου έθνους – άνδρες, γυναίκες και παιδιά που αγωνίστηκαν για την ελευθερία, επιτέλους έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα. Η χώρα μας, η Ελλάδα, είναι πάλι ελεύθερη: Ελεύθερη και κατεστραμμένη! Κατεστραμμένη αλλά Δοξασμένη!
Σας γράφω σήμερα από την ένδοξη πατρίδα μας που είναι πάλι ελεύθερη, για να επικοινωνήσω μαζί σας και με όλους τους αδελφούς-μέλη της Θ.Ε. στον κόσμο. Σας μεταφέρω τους αδελφικούς χαιρετισμούς των κ. κ. Κρίμπα και Αποστολόπουλου καθώς και του αδελφού μου Γ. Ν. Χαρίτου, με τη βοήθεια του οποίου ξεκίνησα το θεοσοφικό έργο στην Ελλάδα είκοσι δύο χρόνια πριν. Επίσης, σας μεταφέρω τους αδελφικούς χαιρετισμούς όλων των μελών της Στοάς Μπλαβάτσκυ-Όλκοττ.
Αναδιοργάνωση του Εθνικού Τμήματος: Ευθύς μόλις απελευθερώθηκε η πατρίδα μας, η πρώτη μου ενέργεια ήταν να προτείνω την αναδιοργάνωση της Θ.Ε. εν Ελλάδι. Με τη συνεργασία λίγων μελών αφυπνίσαμε τη Στοά Μπλαβάτσκυ-Όλκοττ στις 12 Οκτωβρίου, ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας. Ανέλαβα ως Πρόεδρος ενώ ο κ. Βαρβιτσιώτης ως Αντιπρόεδρος, και επικοινώνησα με τον Βοηθό Γ. Γραμματέα κ. Μελισσαρόπουλο, στη φύλαξη του οποίου είχαν τεθεί τα αρχεία της Θ.Ε. εν Ελλάδι. Για να σχηματίσετε μια ολοκληρωμένη εικόνα επί του θέματος, θα πρέπει να αναφέρω ότι λίγες ημέρες πριν τη γερμανική κατοχή, με δική του ευθύνη το Δ.Σ. είχε αποφασίσει να αφήσει το διαμέρισμα όπου στεγάζονταν τα γραφεία μας (Ομήρου 20), και να προχωρήσει στη διάλυση της Θ.Ε. εν Ελλάδι έτσι ώστε, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στη χώρα μας, να μην έβρισκαν τίποτε σχετικό. Τελικά αποδείχθηκε ότι οι φόβοι του Δ.Σ. ήταν υπερβολικοί. Λίγες μέρες μετά την εισβολή δέχθηκα την επίσκεψη ενός αξιωματικού του Γερμανικού Επιτελείου που ζήτησε αρχικά πληροφορίες για τη Θ.Ε. εν Ελλάδι, της οποίας – όπως θα θυμάστε – ήμουν αντιπρόεδρος. Την επόμενη ημέρα επισκέφθηκε την κατοικία στην οποία φυλάσσονταν όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης μας και πήρε αντίτυπα από τις δικές μας εκδόσεις, καθώς και άλλα, αμετάφραστα βιβλία. Επειδή οι Γερμανοί δεν ενδιαφέρονταν για το θεοσοφικό κίνημα αλλά μόνο για τον Ελευθεροτεκτονισμό, ζήτησα να τοποθετηθούν σε ασφαλές σημείο όλα τα βιβλία του C.W.Leadbeater που αφορούσαν το θέμα αυτό. Ύστερα από μερικούς μήνες, καθώς η κατάσταση στην Ελλάδα γινόταν ολοένα πιο κρίσιμη, έδωσα εντολή να σταματήσουν οι πωλήσεις των θεοσοφικών βιβλίων και στη συνέχεια τα κρύψαμε για να μην τα πάρουν. Έτσι, υπάρχουν ακόμη σήμερα στη διάθεσή μας. Οι Γερμανοί δεν ασχολήθηκαν πολύ μαζί μας. Ορισμένα μέλη ωστόσο, όπως πληροφορήθηκα, φυλακίστηκαν για μεγαλύτερο ή μικρότερο διάστημα, αν και για διαφορετικούς λόγους και όχι εξαιτίας του θεοσοφικού τους έργου. Η Θ.Ε. εν Ελλάδι έχασε κάποια πολύτιμα μέλη της στη διάρκεια του πολέμου και της γερμανικής κατοχής. Ιδιαιτέρως τον διακεκριμένο αδελφό Δημήτριο Νομικό, πρόεδρο της Θ.Ε. εν Ελλάδι, ικανό ομιλητή και ηγετική προσωπικότητα του ελληνικού θεοσοφικού κινήματος. Επίσης, την δ. Ελένη Μητρόπουλου, που υπηρετούσε ως εθελόντρια νοσοκόμα στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων και σκοτώθηκε σε αεροπορικό βομβαρδισμό της πόλης από τους Γερμανούς.